ၾကာေညာင္းခဲ့ပါေပါ့သံုးဆယ့္ငါးရက္တာ။
အဲဒီေနာက္ကြယ္ေတာ့
အလွေတြေႏွာင္း
လူ႔ဘ၀ေျပာင္း။
သကၤန္းနီနီ
ေနနီနီနဲ႔
စီစီရီရီ
ဆြမ္းခံပါလို႔
ကိုရင္ဘ၀
ေပ်ာ္ခဲ့ၾက
မၾကာခဏ
တမ္းတသဗ်။
ထိုစဥ္ခါက
ကုိရင္သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ခုေနဘယ္ဆီ
ေရာက္ေနၿပီလဲ
ခုေနဘာမ်ား
လုပ္ေနၾကလဲ။
ဟုိတုန္းကေတာ့
ကေလးသာသာ
ေတြးေနတာမို႔
တူတူေဆာ့ခဲ့
တူတူစားခဲ့
တူတူအရုပ္ပစ္ခဲ့
တူတူအိပ္ခဲ့
တူတူရန္ျဖစ္ခဲ့
တူတူေလာက္စာလံုး လံုးခဲ့
တူတူေလာက္စာလံုး ပစ္ခဲ့
တူတူၾကမ္းတိုက္ခဲ့
တူတူစာက်က္ခဲ့
တူတူေခါင္းရိတ္ခဲ့
တူတူသပိတ္ေဆးခဲ့
တူတူအရုိက္ခံခဲ့
တူတူ----------ခဲ့
တူတူ----------ခဲ့
ေၾကာက္တတ္မႈကင္း
ၿပံဳးေပ်ာ္ျခင္းေတြနဲ႔။
မွတ္မိေသးသဗ်
ဘြဲ႔ေတာ္ေလးေတြ
ကိုရင္ေကလာသ
ကိုရင္စေႏၵာဘာသ
ကိုရင္ေခါင္းျပား
(ဘြဲ႔ေမ့သြား)
တပည့္ေတာ္ကေတာ့
ကိုရင္ပေညာဘာသေပါ့။
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့
ကိုရင္သူငယ္ခ်င္းေတြ
ခုခ်ိန္မွာေတာ့
ဦးပဇင္းအသြင္နဲ႔
ၾကည္ညိဳဖြယ္အဆင္း
အလွေတြထင္းေနၿပီေပါ့
တပည့္ေတာ္ကလြဲလို႔။
ဘာေတြဘယ္လိုေျပာင္း
ဘယ္သူေတြဘယ္လုိေဟာင္းလည္း
ထိုသံုးဆယ့္ငါးရက္တာ
အခ်ိန္အခါေလးကေတာ့
အလြမ္းသံစဥ္၌ေပ်ာ္၀င္
တမ္းခ်င္းေတြျဖစ္ကုန္ေပါ့။ ။
ေလးစားစြာတမ္းတလ်က္
ဖိုးသား
3/6/2009, SAT:, 9:31:43 PM !--READ-MORE-STARTS-->
No comments:
Post a Comment
pyaesoneaung2007@gmail.com