*ကၽြန္ေတာ္ ေရးခဲ့ဖူးေသာ ကြန္မန္႔အတိုအထြာမ်ား*

http://www.laylwintnaythu.co.cc/2009/02/blog-post_09.html
၄င္းပို႔စ္ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေရးခဲ့ေသာ ကြန္မန္႔ေလးပါ..။

1) ဒီလိုပါပဲ ကိုရဲရာ.. လူေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဘယ္တူပါ့မလဲေလ.. လူလို႔ အမည္ခံၾကေပမယ့္ လူလိုမသိတဲ့လူေတြက ေလာကမွာ အမ်ားသား... ဒါေၾကာင့္လည္း မရွိတာထက္၊ မသိတာခက္၊ မသိတာထက္ သိလ်က္နဲ႔ မက်င့္တာခက္လို႔ ဒီစကားေလး ေပၚလာတယ္ ထင္ပါ့...

ဘာပဲေျပာေျပာ လူေပါင္းစံု ရွိရင္ေတာ့ စရိုက္ကေတာ့ ေပါင္းစံုရွိမွာပါပဲ.. ရွိေနတာပဲ... ေနာင္လည္း ရွိေနဦးမွာပဲ... ဒါက ဘုရားလက္ထက္က စလို႔ ေလာကဓမၼတာ ပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္... ဒီလို အသိမရွိတဲ့ လူတိုင္းကို လိုက္ျပဳျပင္လို႔ကေတာ့ သက္တမ္းသာကုန္သြားမယ္... သူတို႔ကေတာ့ ပန္းပန္လ်က္ပါပဲလို႔ လုပ္ေနမလားပဲ...

လူတိုင္းကိုေတာ့ ျပဳျပင္လို႔ မရႏိုင္ေပမယ့္... ျပဳျပင္လို႔ ရတာတစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္.. အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အဲဒီထဲ မပါေအာင္ေပါ့... ဆရာေတာ္ ရာဇိႏၵ (ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ) ဆံုးမထားတဲ့ စကားေလးႏွစ္ခြန္း ညီဒီေနရာက မွ်ေ၀လိုက္ပါ့မယ္...

၁။ လူတစ္ေယာက္က ကိုယ့္အေပၚျဖစ္ျဖစ္ သူတစ္ပါးအေပၚျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းတာလုပ္ၿပီဆို သူ႔ကို အရင္ အျပစ္မတင္ဘဲ ကိုယ့္မွာေကာ အဲသလို စရိုက္မ်ိဳး အက်င့္မ်ိဳး ရွိသလားလို႔ ဆင္ျခင္ရမယ္...ရွိေနရင္ ျပင္ရမယ္... တဲ့။

ေနာက္ ဆံုးမစကား တစ္ခြန္းက

၂။ သူတစ္ပါး ေကာင္းတာ မေကာင္းတာကို ေ၀ဖန္ေနရမယ့္အခ်ိန္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ ကုိယ္ေကာင္းေအာင္ပဲ ေနရမယ့္အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေသဖို႔က တျဖည္းျဖည္း နီးလာၿပီေလ… တဲ့

ကၽြန္ေတာ့္ဆီ စာေတြလာဖတ္လို႔ ေက်းဇူးပါ ကိုရဲ…

ဖတ္မွတ္ၿပီး ရရွိသြားတဲ့ တရားအသိေတြကို လက္ေတြ႔မွာ အသံုးက်ေအာင္ အသံုးခ်တတ္ပါေစ… က်န္းမာရႊန္လန္းပါေစ…။
တရားႏွလံုးသြင္းၿပီး ေကာင္းျမတ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ေန႔ရက္ေလးေတြကိုလည္း ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ ခင္ဗ်ာ…

ေလးစားစြာျဖင့္
ဖိုးသား

****************************

http://thitsaralin.blogspot.com/
၄င္းဘေလာ့ေလးကို ဖတ္ရင္း ဒီလိုေလးလည္း ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္…။

2) တီေလးေရ… မဂၤလာပါ


ဖိုးသား လာဖတ္သြားပါတယ္… ဖိုးသားလည္း ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးရဲ႕ တရား တစ္ပုဒ္လားပဲ နာဖူးပါတယ္… ၂၀၀၆ ကုန္ခါနီးေလာက္ကပါ.. ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားပြဲမွာ… ဒါေပမယ့္ တရားေခါင္းစဥ္ *ခင္ပြန္းၾကီး ၁၀ ပါး ကန္ေတာ့ခန္း*နဲ႔ *အခ်ိန္တိုင္းေတြးေနရင္း ဘ၀ေျပာင္းေနသည္* ဆိုတဲ့ စကားေလးကိုေတာ့ ယေန႔တိုင္ မွတ္မိေနဆဲပါ တီေလး…

ခုလိုလြယ္ကူ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေရးသားေပးလို႔လည္း တီေလးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…

တီေလးက်န္းမာပါေစ…

ေလးစားရိုေသစြာျဖင့္
ဖိုးသား

********************************************

ဒါကေတာ့ ဘုန္းဘုန္း ၀ိစိတၱ ဘေလာ့က ဒီပို႔စ္ေလးကို ဖတ္မိရင္း ေရးခဲ့ဖူးတာပါ..။ ဘုန္းဘုန္း ျပန္ေျဖထားတာကိုလည္း အဲဒီ့ပို႔စ္ရဲ႕ ကြန္မန္႔ထဲမွာပဲ ဆက္လက္ ဖတ္ရွဳလို႔ ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။
http://phonephonevi.blogspot.com/2009/02/blog-post_22.html

3) ဘုန္းဘုန္း မဂၤလာပါ... (ဘုန္းဘုန္း၀ိစိတၱ)

ေစတနာသံုးတန္ပို႔စ္ေလး ဖတ္အၿပီးမွာ ဖိုးသားစိတ္ထဲ ဘ၀င္မက်တာေလး ေပၚလာလို႔ပါ... ဒါေလးနဲ႔ပတ္သတ္လို႔...

>>> “အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ပုိင္းကုိ ေသခ်ာေရြးခ်ယ္ျပီး မလွဴပါက ကိုယ့္အလွဴကုိ ခံယူတ့ဲအလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အမူအရာ၊ အေျပာအဆုိ၊ အေနအထုိင္၊ အက်င္သီလေတြကုိ ၾကည့္ၿပီးသဒၶါတရား ပ်က္တတ္ပါတယ္။ သူသူကုိယ္ကိုယ္ ကုိယ္လွဴထားတဲ့ အရာေလးေတြကုိ ၾကည့္ၿပီးပီတိပြားခ်င္ၾက၊ ၀မ္းေျမာက္ခ်င္ၾကတာ ဓမၼတာပါ။ အဲဒီလုိ ပီတိပြားႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၊ ေနရာဌာနစတာေတြကုိ ေရြးခ်ယ္လွဴတန္းတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။” <<< ဖိုးသား ဘ၀င္မက်တာက ေရြးခ်ယ္လွဴဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေလးပါ... ဘုန္းဘုန္း ဒီပို႔စ္ေရးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဖိုးသားနားလည္ပါတယ္... အပရေစတနာ အျပည့္အ၀ရေစဖို႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴခိုင္းတယ္ဆိုတာ... ဒါေပမယ့္ ဖိုးသား သိထားတာေလး တစ္ခုရွိပါတယ္... အလွဴဒါန တစ္ခု ျပဳတဲ့ေနရာမွာ ကုသိုလ္နဲ႔ ပါရမီနဲ႔ ကြဲျပားတာေလး...

ပုဂၢိဳလ္ ယုတ္ျမတ္ေရြးခ်ယ္အပ္ ေခၚအပ္ကုသိုလ္သာ၊
ပုဂၢိဳလ္ မေရြးလွဴဒါန္းေပး မွတ္ေရးပါရမီ။

ဘုန္းဘုန္းက အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴခိုင္းေတာ့ ကုသိုလ္ကုိ အဓိက မထားဘဲ ပါရမီအတြက္ ျဖည့္က်င့္ေနတဲ့ သူမ်ိဳးအတြက္က်ေတာ့ အမွတ္မွားစရာ ျဖစ္ႏို္င္မလားလို႔ ဖိုးသားယူဆမိပါတယ္... ဖိုးသားလည္း ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ နားမလည္ပါဘူး... သိထားတာေလးနဲ႔ မကိုက္လို႔ ေရးလိုက္ရျခင္းပါ...

ဘုန္းဘုန္းအေပၚ ဆရာလုပ္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္သြားခဲ့ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အေပၚက ေရးသားခဲ့တဲ့အထဲမွာ ေမာက္မာတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ပါသြားခဲ့ရင္ ဖိုးသား ဒီေနရာကပဲ ရွိခိုးဦးခ် ေတာင္းပန္ပါရေစ... ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ဘုန္းဘုန္း...

ေလးစားရိုေသစြာ ဦးခိုက္လ်က္
ဖိုးသား

*******************************

ဒါေလးလည္း ဘုန္းဘုန္း၀ိစိတၱ ဘေလာ့မွာ ေရးခဲ့ဖူးတာပါပဲ.. ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔...။
4) မဂၤလာပါ ဘုန္းဘုန္း

ဖိုးသားလည္း အနီးေ၀းနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ေရးဖူးတယ္… ဘုန္းဘုန္းခုေရးတဲ့ သေဘာတရားနဲ႔ေတာ့ မတူဘူး ထင္တယ္…။ သိထားတာေလးနဲ႔ စိတ္ထဲေပၚလာတာေလးကို စပ္ဆက္ၿပီး ေရးထားတာပါ… ဖတ္ၾကည့္ေပးပါဦး ဘုန္းဘုန္း…။

*ဆန္႔က်င္ေန၏၊ သို႔ေသာ္…*

ေယာက်ာ္းနဲ႔ မိန္းမ
အခ်စ္နဲ႔ အမုန္း
အဆံုးနဲ႔ အစ
အျဖဴနဲ႔ အမည္း
ရန္သူနဲ႔ မိတ္ေဆြ

ေလာဘနဲ႔ အေလာဘ
ေဒါသနဲ႔ အေဒါသ
ေမာဟနဲ႔ အေမာဟ

အနိစၥနဲ႔ နိစၥ
ဒုကၡနဲ႔ သုခ
အနတၱနဲ႔ အတၱ
သုဘနဲ႔ အသုဘ

လူမိုက္နဲ႔ ပညာရွိ
သညာသိနဲ႔ ပညာသိ
သခၤတနဲ႔ အသခၤတ
--- --- ---
--- --- ---
သူတို႔ဤသို႔ ရွိၾက၏။

ေျပာသံၾကားတယ္
မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း
မေပါင္းဆံုႏိုင္တဲ့
သင္လက္ခံသလား???

မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ခု
ထပ္တူျပဳလိုက္ရင္ေတာ့
ေပါင္းဆံုသြားၿပီေပါ့၊
ခရီးတစ္ခုကို
အတူယွဥ္ၿပီး
ခ်ီတက္ႏိုင္ၿပီေပါ့။

ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္
နီးနီးေလးနဲ႔ ေ၀းေနလို႔။
ေ၀းေနေသာ္လည္း နီးေနဆဲ။ ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ဖိုးသား

20.12.2008, SAT:, 09:14:14 pm


ဒီလိုပညာေပး၊ အသိဉာဏ္ေပး တရား ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေပးေနလုိ႔၊ ေနာက္ ဖိုးသားတို႔လည္း ဖတ္ခြင့္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုန္းဘုန္း…။ ျမန္မာျပည္က လူေတြလည္း ဘုန္းဘုန္းေျပာသလိုပဲ နီးနီးေလးနဲ႔ ေ၀းေနၾကတယ္ေနာ္…။ ဖိုးသားလည္း ဒီရုရွားေရာက္လာတာပဲ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမယ္…။ ဘာသာတရားနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဒီေရာက္မွ ေလ့လာခြင့္လည္းရ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ၾကံဳရ၊ ဖိုးသားအတြက္ေတာ့ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြပါပဲ ဘုန္းဘုန္းရာ…။ ေျပာရရင္ ေ၀းေနေပမယ့္ တေျဖးေျဖး နီးလာတာေပါ့…။

ဖိုးသားလည္း ဆက္လက္နီးစပ္ေအာင္ ၾကိဳးစားသြားပါ့မယ္..။ ၾကိဳးစားေနပါ့မယ္..။ ၾကိဳးစားလ်က္ပါ။ လိုအပ္တာေလးေတြ၊ မွားေနတာေလးေတြ ရွိရင္လည္း ဖိုးသားကို သြန္သင္လမ္းညႊန္လို႔ ဆံုးမေပးပါဘုန္းဘုန္း…။

ဘုန္းဘုန္းက်န္းမာပါေစ…။

ေလးစားရိုေသစြာ ဦးခိုက္လ်က္
ခ်စ္တပည့္ေလး (ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာက သြန္သင္လမ္းညႊန္တဲ့ တရားစာသားေတြ ဖတ္ေနလို႔ ဘုန္းဘုန္းလည္း ဖိုးသားရဲ႕ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာပါပဲ…။)
ဖိုးသား

****************************************

ဒီကြန္မန္႔ေလးကေတာ့ ညီေလး craton ရဲ႕ *ငါမေသဘူး ေရကူးတတ္တယ္* ဆိုတဲ့ ပို႔စ္ေလးကို ဖတ္ရင္း ေရးခဲ့ဖူးတာပါ...။
http://craton-craton.blogspot.com/2009/02/blog-post_27.html

5) ညီေရ...

အခုမွပဲ ေရေရလည္လည္ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္.. အစ္ကိုက ပထမ စာအေရးအသားကုိ သြားဖတ္ေနမိလို႔ နားမလည္တာ... အခု ေနာက္တစ္ေခါက္ အေရးအသားကုိ ေဘးခ်ိတ္လို႔ သေဘာတရားကို အရဖမ္းလိုက္ေတာ့မွပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ေတာ့တယ္... အစ္ကို နားလည္တာေလး ေျပာၾကည့္မယ္ေနာ...

ညီက ေလာကဓံ ၈-ပါးနဲ႔ ၾကံဳေနရတဲ့ ဘ၀ကေန အားတင္း ရုန္းကန္ ေရဆန္ကို ဆန္တက္တဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ ေရးထားတယ္ ထင္ပ၊ ဒါက အစ္ကိုထင္တာေနာ္... အားတင္းထားညီေရ.. ေရဆန္ကို ေလွာ္တက္ရာမွာ... တက္ကိုေတာ့ မလြတ္ေစနဲ႔... အားျပင္းျပင္းနဲ႔ေလွာ္ထား... တစ္ေန႔တစ္လံ ပုဂံဘယ္မွ မေရြ႕ပါဘူး ညီ.. တကယ္လုိ႔ ေလွာ္ခတ္ရင္း လမ္းခရီးမွာ တက္က်ိဳးခဲ့ရင္ေတာင္ တက္အစား လက္ထိုးေလွာ္ရလိမ့္မယ္ ညီ.. ကိုယ္လုိခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို အေရာက္ လွမ္းခ်င္ရင္ေပါ့ကြာ..

ေတာ္ေသးတာေပါ့ညီ.. ညီက ေရထဲက်တဲ့ အခ်ိန္ ေရကူးတတ္ေပလို႔... တကယ္လုိ႔ ေရမ်ား မကူးတတ္ရင္ ဘယ္လုိမ်ားျဖစ္မလဲလို႔ အဆက္အစပ္မရွိ ေတြးလိုက္မိေသးတယ္... ေနာက္တာ ညီေရ...

က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစညီ...
လုိရာပန္းတိုင္ ကိုလည္း အားတင္းေလွာ္ခတ္ မဟာဇနကၠထံုး ႏွလံုးမူရင္း တစ္ဘက္ကမ္းကို အေရာက္ လွမ္းႏိုင္ပါေစ...။

ေလးစားခင္မင္စြာျဖင့္
ဖိုးသား

**********************************

ေလးစားထိုက္သူမ်ားကို ေလးစားလ်က္
ဖိုးသား

01/03/2009, SUN:, 11:18:34 AM

!--READ-MORE-STARTS-->